بلاک چین چیست؟
بلاک چین یک پایگاه داده یا دفتر کل توزیع شده است که بین گره های شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته شده است. آنها بیشتر به دلیل نقش حیاتی خود در سیستم‌های ارزهای دیجیتال برای حفظ یک رکورد امن و غیرمتمرکز از تراکنش‌ها شناخته می‌شوند، اما آنها به استفاده از ارزهای دیجیتال محدود نمی‌شوند. بلاک چین ها را می توان برای تغییرناپذیر کردن داده ها در هر صنعتی مورد استفاده قرار داد - اصطلاحی که برای توصیف ناتوانی در تغییر استفاده می شود.
از آنجا که هیچ راهی برای تغییر یک بلوک وجود ندارد، تنها اعتماد مورد نیاز در نقطه ای است که کاربر یا برنامه داده ها را وارد می کند. این جنبه نیاز به اشخاص ثالث قابل اعتماد را کاهش می دهد که معمولاً حسابرسان یا افراد دیگری هستند که هزینه ها را اضافه می کنند و اشتباه می کنند.
از زمان معرفی بیت کوین در سال 2009، استفاده از بلاک چین از طریق ایجاد ارزهای دیجیتال مختلف، برنامه های کاربردی مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن های غیرقابل تعویض (NFT) و قراردادهای هوشمند افزایش یافته است.
اقلام کلیدی
- بلاک چین نوعی پایگاه داده مشترک است که با یک پایگاه داده معمولی در نحوه ذخیره اطلاعات متفاوت است. بلاک چین ها داده ها را در بلوک هایی که از طریق رمزنگاری به هم مرتبط شده اند ذخیره می کنند.
- انواع مختلفی از اطلاعات را می توان در یک بلاک چین ذخیره کرد، اما رایج ترین استفاده برای تراکنش ها به عنوان دفتر کل بوده است.
- در مورد بیت‌کوین، بلاک چین غیرمتمرکز است به طوری که هیچ فرد یا گروهی کنترلی ندارد، در عوض، همه کاربران به طور جمعی کنترل را حفظ می‌کنند.
- بلاک چین های غیرمتمرکز تغییر ناپذیر هستند، به این معنی که داده های وارد شده برگشت ناپذیر هستند. برای بیت کوین، تراکنش ها به طور دائم ثبت می شوند و برای همه قابل مشاهده هستند.
یک بلاک چین چگونه کار می کند؟
ممکن است با صفحات گسترده یا پایگاه داده آشنا باشید. بلاک چین تا حدودی شبیه به هم است زیرا پایگاه داده ای است که اطلاعات در آن وارد و ذخیره می شود. اما تفاوت اصلی بین یک پایگاه داده یا صفحه گسترده سنتی و یک بلاک چین در نحوه ساختاردهی و دسترسی به داده ها است.
یک بلاک چین شامل برنامه هایی به نام اسکریپت است که وظایفی را که معمولاً در یک پایگاه داده انجام می دهید انجام می دهد: وارد کردن و دسترسی به اطلاعات و ذخیره و ذخیره آن ها در جایی. یک بلاک چین توزیع شده است، به این معنی که چندین نسخه در بسیاری از ماشین‌ها ذخیره می‌شوند و همه آنها باید مطابقت داشته باشند تا معتبر باشد.
بلاک چین اطلاعات تراکنش ها را جمع آوری می کند و آن را وارد یک بلوک می کند، مانند سلولی در صفحه گسترده حاوی اطلاعات. پس از پر شدن، اطلاعات از طریق یک الگوریتم رمزگذاری اجرا می شود که یک عدد هگزادسیمال به نام هش ایجاد می کند.
سپس هش وارد هدر بلوک زیر می شود و با سایر اطلاعات موجود در بلوک رمزگذاری می شود. این باعث ایجاد یک سری بلوک می شود که به هم زنجیر شده اند.
پیشنهاد مطالعه: معرفی 10 دوره عالی برای برنامه نویسی بلاکچین در سال 2023
فرآیند معامله در بلاکچین
تراکنش ها بسته به بلاک چینی که در آن انجام می شوند، از یک فرآیند خاص پیروی می کنند. به عنوان مثال، در بلاک چین بیت کوین، اگر یک تراکنش را با استفاده از کیف پول رمزنگاری خود - برنامه ای که رابطی برای بلاک چین فراهم می کند - آغاز کنید، دنباله ای از رویدادها را شروع می کند.
در بیت‌کوین، تراکنش شما به یک استخر حافظه فرستاده می‌شود، جایی که ذخیره می‌شود و در صف قرار می‌گیرد تا زمانی که یک ماینر یا اعتبارسنجی آن را دریافت کند. هنگامی که وارد یک بلوک می شود و بلوک با تراکنش ها پر می شود، با استفاده از یک الگوریتم رمزگذاری بسته و رمزگذاری می شود. سپس، استخراج آغاز می شود.
کل شبکه به طور همزمان کار می کند و سعی می کند هش را "حل" کند. هر کدام یک هش تصادفی تولید می‌کنند، به جز «nonce» که مخفف عددی است که یک بار استفاده شده است.
هر ماینر با یک عدد صفر شروع می کند که به هش تصادفی تولید شده آنها اضافه می شود. اگر آن عدد مساوی یا کمتر از هش هدف نباشد، مقدار یک به nonce اضافه می‌شود و یک هش بلوک جدید ایجاد می‌شود. این کار تا زمانی ادامه می یابد که یک ماینر یک هش معتبر تولید کند، در مسابقه برنده شود و جایزه را دریافت کند.
تولید هش‌های تصادفی تا زمانی که مقدار خاصی پیدا شود، «اثبات کار» است که در مورد آن زیاد می‌شنوید - «ثابت می‌کند» ماینر کار را انجام داده است. میزان کاری که برای اعتبار سنجی هش لازم است به این دلیل است که شبکه بیت کوین انرژی و توان محاسباتی زیادی مصرف می کند.
پس از بسته شدن یک بلوک، یک تراکنش کامل می شود. با این حال، تا زمانی که پنج بلوک دیگر تأیید نشده باشند، بلوک تأیید شده در نظر گرفته نمی شود. تکمیل شبکه حدود یک ساعت طول می‌کشد، زیرا میانگین آن کمتر از 10 دقیقه در هر بلوک است (بلاک اول با تراکنش شما و پنج بلوک بعدی ضربدر 10 برابر است با 60 دقیقه).
همه بلاک چین ها از این روند پیروی نمی کنند. به عنوان مثال، شبکه اتریوم به طور تصادفی از بین تمامی کاربران دارای اتر شرط بندی شده یک اعتبارسنجی را برای اعتبارسنجی بلوک ها انتخاب می کند که سپس توسط شبکه تایید می شود. این بسیار سریعتر و انرژی کمتری نسبت به فرآیند بیت کوین دارد.
عدم تمرکز بلاک چین
یک بلاک چین به داده های یک پایگاه داده اجازه می دهد تا بین چندین گره شبکه - رایانه ها یا دستگاه هایی که نرم افزارهای بلاک چین را اجرا می کنند - در مکان های مختلف پخش شوند. این نه تنها افزونگی ایجاد می کند، بلکه وفاداری داده ها را حفظ می کند. به عنوان مثال، اگر شخصی سعی کند رکوردی را در یک نمونه از پایگاه داده تغییر دهد، گره های دیگر از وقوع آن جلوگیری می کنند. به این ترتیب، هیچ گره منفردی در شبکه نمی تواند اطلاعات ذخیره شده در آن را تغییر دهد.
به دلیل این توزیع - و اثبات رمزگذاری شده که کار انجام شده است - اطلاعات و تاریخچه (مانند تراکنش های ارز دیجیتال) برگشت ناپذیر است. چنین رکوردی می‌تواند فهرستی از تراکنش‌ها باشد (مثلاً با یک ارز دیجیتال)، اما این امکان برای یک بلاک چین نیز وجود دارد که اطلاعات مختلفی مانند قراردادهای قانونی، هویت‌های ایالتی یا موجودی یک شرکت را در خود نگه دارد.
شفافیت بلاک چین
به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین بیت کوین، همه تراکنش ها را می توان با داشتن یک گره شخصی یا با استفاده از کاوشگرهای بلاک چین که به هر کسی اجازه می دهد تراکنش ها را به صورت زنده مشاهده کند، به صورت شفاف مشاهده می شود. هر گره دارای کپی مخصوص به خود از زنجیره است که با تایید و اضافه شدن بلوک های جدید به روز می شود. این بدان معناست که اگر می‌خواهید، می‌توانید بیت کوین را هر کجا که می‌رود ردیابی کنید.
به عنوان مثال، صرافی ها در گذشته هک شده اند که منجر به از دست رفتن مقادیر زیادی از ارزهای دیجیتال شده است. در حالی که هکرها ممکن است ناشناس بوده باشند - به جز آدرس کیف پولشان - رمزارز استخراج شده آنها به راحتی قابل ردیابی است زیرا آدرس های کیف پول در بلاک چین منتشر می شود.
البته، سوابق ذخیره شده در بلاک چین بیت کوین (و همچنین اکثر موارد دیگر) رمزگذاری شده است. این بدان معنی است که فقط شخصی که آدرسی به او اختصاص داده شده است می تواند هویت خود را فاش کند. در نتیجه، کاربران بلاک چین می توانند با حفظ شفافیت ناشناس باقی بمانند.
پیشنهاد مطالعه: فرصت های شغلی در بلاکچین
آیا بلاک چین امن است؟
فناوری بلاک چین به چندین روش به امنیت و اعتماد غیرمتمرکز دست می یابد. برای شروع، بلوک های جدید همیشه به صورت خطی و زمانی ذخیره می شوند. به این معنی که آنها همیشه به "انتهای" بلاک چین اضافه می شوند. بعد از اینکه یک بلوک به انتهای بلاک چین اضافه شد، بلوک های قبلی قابل تغییر نیستند.
تغییر در هر داده، هش بلوکی را که در آن بود تغییر می‌دهد. چون هر بلوک حاوی هش بلوک قبلی است، تغییر در یکی بلوک‌های زیر را تغییر می‌دهد. شبکه یک بلوک تغییر یافته را رد می کند زیرا هش ها مطابقت ندارند.
همه بلاک چین ها 100% غیرقابل نفوذ نیستند. آنها دفترهای توزیع شده ای هستند که از کد برای ایجاد سطح امنیتی استفاده می کنند که با آن شناخته شده اند. در صورت وجود آسیب پذیری در کدنویسی، می توان از آنها سوء استفاده کرد.
به عنوان مثال، تصور کنید که یک هکر گره‌ای را در یک شبکه بلاک چین اجرا می‌کند و می‌خواهد یک بلاک چین را تغییر دهد و ارز دیجیتال را از دیگران بدزدد. اگر بخواهند کپی خود را تغییر دهند، باید گره های دیگر را متقاعد کنند که نسخه آنها معتبر است.
آنها برای انجام این کار باید اکثریت شبکه را کنترل کنند و آن را در لحظه مناسب وارد کنند. این به عنوان یک حمله 51٪ شناخته می شود زیرا برای انجام آن باید بیش از 50٪ از شبکه را کنترل کنید.
زمان‌بندی همه چیز در این نوع حمله است – زمانی که هکر هر اقدامی را انجام می‌دهد، شبکه احتمالاً از بلوک‌هایی که می‌خواستند تغییر دهد عبور کرده باشد. این به این دلیل است که نرخ هش این شبکه‌ها فوق‌العاده سریع است - شبکه بیت‌کوین در ۲۱ آوریل ۲۰۲۳ با ۳۴۸.۱ اگزاهش در ثانیه (۱۸ صفر) هش کرد.
بیت کوین در مقابل بلاک چین
فناوری بلاک چین برای اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتتا، دو محققی که می خواستند سیستمی را پیاده سازی کنند که در آن مُهرهای زمانی اسناد دستکاری نشود، مطرح شد. اما تقریباً دو دهه بعد، با راه اندازی بیت کوین در ژانویه 2009، بلاک چین اولین کاربرد خود را در دنیای واقعی داشت.
2
پروتکل بیت کوین بر روی یک بلاک چین ساخته شده است. ساتوشی ناکاموتو، خالق نام مستعار بیت کوین، در یک مقاله تحقیقاتی در مورد معرفی ارز دیجیتال، از آن به عنوان «سیستم نقدی الکترونیکی جدید که کاملاً همتا به همتا و بدون شخص ثالث قابل اعتماد است» یاد کرد.
3
نکته کلیدی برای درک این است که بیت کوین از بلاک چین به عنوان وسیله ای برای ثبت شفاف دفتر کل پرداخت ها یا سایر تراکنش ها بین طرفین استفاده می کند.
بلاک چین
از بلاک چین می توان برای ثبت نامتغییر هر تعداد نقطه داده استفاده کرد. این می تواند به شکل معاملات، رای در یک انتخابات، موجودی کالا، شناسه های ایالتی، اسناد منازل و موارد دیگر باشد.
در حال حاضر، ده‌ها هزار پروژه به دنبال پیاده‌سازی بلاکچینها به روش‌های مختلف برای کمک به جامعه به غیر از ثبت تراکنش‌ها هستند - به عنوان مثال، به عنوان راهی برای رای دادن ایمن در انتخابات دموکراتیک.
ماهیت تغییرناپذیری بلاک چین به این معنی است که رای گیری تقلبی بسیار دشوارتر می شود. به عنوان مثال، یک سیستم رأی گیری می تواند به گونه ای کار کند که شهروندان هر کشور یک ارز رمزنگاری یا توکن واحد صادر کنند.
سپس به هر نامزد یک آدرس کیف پول مشخص داده می شود و رای دهندگان رمز یا رمز خود را به آدرس هر نامزدی که می خواهند به آن رای دهند ارسال می کنند. ماهیت شفاف و قابل ردیابی بلاک چین نیاز به شمارش آرای انسانی و توانایی بازیگران بد را برای دستکاری در برگه های رای فیزیکی از بین می برد.
بلاک چین در مقابل بانک ها
بلاک چین ها به عنوان یک نیروی مخرب در بخش مالی، به ویژه در کارکردهای پرداخت و بانکداری، معرفی شده اند. با این حال، بانک‌ها و بلاک چین‌های غیرمتمرکز بسیار متفاوت هستند.
برای اینکه ببینیم یک بانک چه تفاوتی با بلاک چین دارد، اجازه دهید سیستم بانکی را با پیاده سازی بلاک چین بیت کوین مقایسه کنیم.
بلاک چین چگونه استفاده می شود؟
همانطور که اکنون می دانیم، بلاک ها در بلاک چین بیت کوین داده های تراکنش را ذخیره می کنند. امروزه بیش از 23000 سیستم ارز دیجیتال دیگر بر روی یک بلاک چین در حال اجرا هستند. اما به نظر می رسد که بلاک چین روشی قابل اعتماد برای ذخیره داده های مربوط به انواع دیگر تراکنش ها است.
برخی از شرکت‌هایی که با بلاک چین آزمایش می‌کنند شامل Walmart، Pfizer، AIG، Siemens و Unilever هستند. به عنوان مثال، IBM بلاک چین Food Trust خود را برای ردیابی سفری که محصولات غذایی برای رسیدن به مکان خود طی می کنند ایجاد کرده است.
4
چرا این کار را انجام دهید؟ صنایع غذایی شاهد شیوع بی شماری از E. coli، سالمونلا، و لیستریا بوده است. در برخی موارد، مواد خطرناک به طور تصادفی به غذاها وارد شدند. در گذشته، هفته ها طول می کشید تا منبع این شیوع یا علت بیماری را از آنچه مردم می خورند پیدا کنید.
استفاده از بلاک چین به برندها این امکان را می‌دهد تا مسیر یک محصول غذایی را از مبدأ آن، از هر توقفی که انجام می‌دهد، تا تحویل ردیابی کنند. نه تنها این، بلکه این شرکت‌ها اکنون می‌توانند هر چیز دیگری که ممکن است با آن در تماس بوده را ببینند، و این امکان را می‌دهد که شناسایی مشکل خیلی زودتر رخ دهد - به طور بالقوه جان انسان‌ها را نجات می‌دهد. این یک نمونه از بلاک چین در عمل است، اما بسیاری از اشکال دیگر پیاده سازی بلاک چین وجود دارد.
بانکداری و مالی
شاید هیچ صنعتی بیشتر از بانکداری از ادغام بلاک چین در عملیات تجاری خود سود نبرد. مؤسسات مالی فقط در ساعات کاری و معمولاً پنج روز در هفته فعالیت می کنند. این بدان معناست که اگر سعی کنید یک چک را در روز جمعه در ساعت 6 بعد از ظهر واریز کنید، احتمالاً باید تا صبح دوشنبه منتظر بمانید تا ببینید که پول به حساب شما رسیده است.
حتی اگر سپرده خود را در ساعات کاری واریز کنید، باز هم به دلیل حجم انبوه تراکنش‌هایی که بانک‌ها باید آن را تسویه کنند، تأیید معامله یک تا سه روز طول می‌کشد. از طرف دیگر، بلاک چین هرگز نمی‌خوابد.
با ادغام بلاک چین در بانک‌ها، مصرف‌کنندگان ممکن است ببینند که تراکنش‌هایشان در چند دقیقه یا چند ثانیه پردازش می‌شود – مدت زمانی که صرف اضافه کردن یک بلاک به بلاک چین، صرف نظر از تعطیلات یا زمان روز یا هفته طول می‌کشد. با استفاده از بلاک چین، بانک‌ها این فرصت را دارند که با سرعت و امنیت بیشتری وجوه بین مؤسسات را مبادله کنند. با توجه به حجم مبالغ مربوط، حتی چند روزی که پول در حال ترانزیت است می تواند هزینه ها و خطرات قابل توجهی را برای بانک ها به همراه داشته باشد.
فرآیند تسویه و تسویه برای معامله گران سهام می تواند تا سه روز (یا در صورت تجارت بین المللی بیشتر) طول بکشد، به این معنی که پول و سهام برای آن دوره مسدود می شوند. بلاک چین می تواند این زمان را به شدت کاهش دهد.
واحد پول
بلاک چین بستر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین را تشکیل می دهد. دلار آمریکا توسط فدرال رزرو کنترل می شود. تحت این سیستم اقتدار مرکزی، داده‌ها و ارز یک کاربر از نظر فنی به هوس بانک یا دولت آنها بستگی دارد. اگر بانک کاربر هک شود، اطلاعات خصوصی مشتری در خطر است.
اگر بانک مشتری سقوط کند یا مشتری در کشوری با دولت بی ثبات زندگی کند، ممکن است ارزش پول او در خطر باشد. در سال 2008، چندین بانک ورشکسته نجات یافتند - تا حدی با استفاده از پول مالیات دهندگان. اینها نگرانی هایی هستند که بیت کوین برای اولین بار از آنها شکل گرفت و توسعه یافت.
بلاک چین همچنین می‌تواند به کشورهایی با ارزهای بی‌ثبات یا زیرساخت‌های مالی، ارز و سیستم مالی پایدارتری بدهد. آنها به برنامه های کاربردی بیشتر و شبکه گسترده تری از افراد و موسسات دسترسی خواهند داشت که می توانند با آنها تجارت داخلی و بین المللی انجام دهند.
با گسترش عملیات خود در شبکه ای از رایانه ها، بلاک چین به بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اجازه می دهد بدون نیاز به یک مرجع مرکزی کار کنند. این نه تنها ریسک را کاهش می دهد، بلکه هزینه پردازش و معامله را نیز کاهش می دهد.
استفاده از کیف پول‌های رمزنگاری شده برای حساب‌های پس‌انداز یا به‌عنوان وسیله‌ای برای پرداخت، مخصوصاً برای کسانی که هویت دولتی ندارند، بسیار مهم است. برخی از کشورها ممکن است جنگ زده باشند یا دولت هایی داشته باشند که زیرساخت شناسایی واقعی ندارند. شهروندان چنین کشورهایی ممکن است به حساب‌های پس‌انداز یا کارگزاری دسترسی نداشته باشند و بنابراین راهی برای ذخیره امن ثروت ندارند.
مراقبت های بهداشتی
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند از بلاک چین برای ذخیره ایمن سوابق پزشکی بیماران خود استفاده کنند. هنگامی که یک پرونده پزشکی ایجاد و امضا می‌شود، می‌توان آن را در زنجیره بلوکی نوشت، که به بیماران اثبات و اطمینان می‌دهد که سابقه قابل تغییر نیست. این سوابق سلامت شخصی را می توان با یک کلید خصوصی در بلاک چین رمزگذاری و ذخیره کرد تا فقط برای افراد خاصی قابل دسترسی باشد و در نتیجه از حفظ حریم خصوصی اطمینان حاصل شود.
سوابق اموال
اگر زمانی را در دفتر ضبط محلی خود سپری کرده اید، می دانید که ثبت حقوق مالکیت هم سنگین و هم ناکارآمد است. امروز، یک سند فیزیکی باید به یک کارمند دولت در اداره ثبت محلی تحویل داده شود، جایی که به صورت دستی در پایگاه داده مرکزی و نمایه عمومی شهرستان وارد می شود. در مورد اختلاف مالکیت، دعاوی مالکیت باید با شاخص عمومی تطبیق داده شود.
این فرآیند نه تنها پرهزینه و زمان بر است، بلکه مستعد خطای انسانی نیز می باشد، که در آن هر نادرستی ردیابی مالکیت دارایی را کارآمدتر می کند. بلاک چین این پتانسیل را دارد که نیاز به اسکن اسناد و ردیابی فایل های فیزیکی در یک دفتر ضبط محلی را از بین ببرد. اگر مالکیت دارایی در بلاک چین ذخیره و تأیید شود، مالکان می توانند اعتماد کنند که سند آنها دقیق و به طور دائم ثبت شده است.
در کشورهای جنگ‌زده یا مناطقی که زیرساخت‌های دولتی یا مالی کم یا بدون اداره ثبت دارند، اثبات مالکیت اموال تقریباً غیرممکن است. اگر گروهی از افرادی که در چنین منطقه ای زندگی می کنند بتوانند از بلاک چین استفاده کنند، می توان جدول زمانی شفاف و روشنی برای مالکیت دارایی ایجاد کرد.
قراردادهای هوشمند
قرارداد هوشمند یک کد کامپیوتری است که می تواند در بلاک چین برای تسهیل یک توافق نامه تعبیه شود. قراردادهای هوشمند تحت مجموعه شرایطی عمل می کنند که کاربران با آن موافقت می کنند. هنگامی که این شرایط برآورده شد، شرایط توافق به طور خودکار اجرا می شود.
مثلاً بگویید که یک مستأجر بالقوه مایل است با استفاده از یک قرارداد هوشمند آپارتمانی را اجاره کند. صاحبخانه موافقت می کند که به محض پرداخت ودیعه توسط مستاجر، کد درب آپارتمان را به مستاجر بدهد. قرارداد هوشمند پس از پرداخت به طور خودکار کد درب را برای مستاجر ارسال می کرد. همچنین می‌توان آن را طوری برنامه‌ریزی کرد که در صورت عدم پرداخت اجاره یا رعایت سایر شرایط، کد را تغییر دهد.
زنجیره تامین
مانند مثال IBM Food Trust، تامین کنندگان می توانند از بلاک چین برای ثبت منشاء موادی که خریداری کرده اند استفاده کنند. این به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا صحت نه تنها محصولات خود، بلکه برچسب‌های رایجی مانند «ارگانیک»، «محلی» و «تجارت منصفانه» را نیز تأیید کنند.
همانطور که توسط فوربس گزارش شده است، صنعت غذا به طور فزاینده ای از بلاک چین برای ردیابی مسیر و ایمنی غذا در طول سفر مزرعه به کاربر استفاده می کند.
رای دادن
همانطور که در بالا ذکر شد، بلاک چین می تواند یک سیستم رأی گیری مدرن را تسهیل کند. همانطور که در انتخابات میان دوره ای نوامبر 2018 در ویرجینیای غربی آزمایش شد، رای دادن با بلاک چین پتانسیل حذف تقلب در انتخابات و افزایش مشارکت رای دهندگان را دارد.
استفاده از بلاک چین در این راه، دستکاری آرا را تقریبا غیرممکن می کند. پروتکل بلاک چین همچنین شفافیت را در فرآیند انتخابات حفظ می‌کند و پرسنل مورد نیاز برای برگزاری انتخابات را کاهش می‌دهد و نتایج تقریباً فوری را به مقامات ارائه می‌دهد. این امر نیاز به بازشماری مجدد یا هرگونه نگرانی واقعی مبنی بر اینکه تقلب ممکن است انتخابات را تهدید کند را از بین می برد.
مزایا و معایب بلاک چین
با تمام پیچیدگی هایش، پتانسیل بلاک چین به عنوان یک شکل غیرمتمرکز ثبت سوابق تقریباً بدون محدودیت است. از حریم خصوصی بیشتر کاربر و افزایش امنیت گرفته تا هزینه های پردازش کمتر و خطاهای کمتر، فناوری بلاک چین ممکن است به خوبی برنامه های کاربردی فراتر از موارد ذکر شده در بالا را ببیند. اما برخی از معایب نیز وجود دارد.
مزایای بلاکچین
- بهبود دقت با حذف دخالت انسان در راستی‌آزمایی
- کاهش هزینه با حذف تأیید شخص ثالث
- تمرکززدایی، دستکاری آن را دشوارتر می کند
- تراکنش ها امن، خصوصی و کارآمد هستند
- تکنولوژی شفاف
- یک جایگزین بانکی و راهی برای ایمن سازی اطلاعات شخصی شهروندان کشورهای دارای دولت های ناپایدار یا توسعه نیافته ارائه می کند.
دقت زنجیره
تراکنش های شبکه بلاک چین توسط هزاران کامپیوتر و دستگاه تایید شده است. این تقریباً همه افراد را از فرآیند تأیید حذف می کند و در نتیجه خطای انسانی کمتر و ثبت دقیق اطلاعات ایجاد می شود. حتی اگر کامپیوتری در شبکه یک اشتباه محاسباتی مرتکب شود، خطا فقط در یک نسخه از بلاک چین ایجاد می شود و توسط بقیه شبکه پذیرفته نمی شود.
کاهش هزینه ها
به طور معمول، مصرف کنندگان به بانک برای تأیید یک معامله یا یک دفتر اسناد رسمی برای امضای یک سند پرداخت می کنند. بلاک چین نیاز به تأیید شخص ثالث و به همراه آن هزینه های مرتبط با آنها را از بین می برد. به عنوان مثال، صاحبان مشاغل هنگام پذیرش پرداخت با کارت اعتباری هزینه کمی را متحمل می شوند زیرا بانک ها و شرکت های پردازش پرداخت باید این تراکنش ها را پردازش کنند. از سوی دیگر، بیت کوین قدرت مرکزی ندارد و کارمزد تراکنش های محدودی دارد.
عدم تمرکز
بلاک چین هیچ یک از اطلاعات خود را در یک مکان مرکزی ذخیره نمی کند. در عوض، بلاک چین کپی شده و در سراسر شبکه ای از رایانه ها پخش می شود. هر زمان که یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه می شود، هر کامپیوتر موجود در شبکه، بلاک چین خود را به روز می کند تا تغییر را منعکس کند.
با انتشار آن اطلاعات در یک شبکه، به جای ذخیره آن در یک پایگاه داده مرکزی، دستکاری بلاک چین دشوارتر می شود.
تراکنش های کارآمد
تسویه معاملاتی که از طریق یک مرجع مرکزی انجام می شود ممکن است تا چند روز طول بکشد. برای مثال، اگر سعی کنید یک چک را در عصر جمعه واریز کنید، ممکن است تا صبح دوشنبه وجوهی را در حساب خود مشاهده نکنید. مؤسسات مالی در ساعات کاری، معمولاً پنج روز در هفته، کار می‌کنند، اما یک بلاک چین 24 ساعت در روز، هفت روز هفته و 365 روز در سال کار می‌کند.
در برخی از بلاک چین‌ها، تراکنش‌ها را می‌توان در عرض چند دقیقه تکمیل کرد و پس از چند دقیقه ایمن در نظر گرفت. این به ویژه برای معاملات برون مرزی مفید است، که معمولاً به دلیل مشکلات منطقه زمانی و این واقعیت که همه طرف ها باید پردازش پرداخت را تأیید کنند، بسیار بیشتر طول می کشد.
معاملات خصوصی
بسیاری از شبکه‌های بلاک چین به‌عنوان پایگاه‌های داده عمومی عمل می‌کنند، به این معنی که هر کسی با اتصال به اینترنت می‌تواند فهرستی از تاریخچه تراکنش‌های شبکه را مشاهده کند. اگرچه کاربران می توانند به جزئیات تراکنش دسترسی داشته باشند، اما نمی توانند به اطلاعات شناسایی کاربرانی که این تراکنش ها را انجام می دهند دسترسی داشته باشند. این یک تصور غلط رایج است که شبکه های بلاک چین مانند بیت کوین کاملاً ناشناس هستند. آنها در واقع مستعار هستند زیرا یک آدرس قابل مشاهده وجود دارد که در صورت دریافت اطلاعات می تواند با کاربر مرتبط شود.
معاملات امن
پس از ثبت تراکنش، صحت آن باید توسط شبکه بلاک چین تایید شود. پس از تایید تراکنش، به بلوک بلاک چین اضافه می شود. هر بلوک در بلاک چین حاوی هش منحصر به فرد خود و هش منحصر به فرد بلوک قبل از آن است. بنابراین، پس از تایید شبکه بلوک ها را نمی توان تغییر داد.
شفافیت
اکثر بلاک چین ها کاملاً نرم افزار منبع باز هستند. این بدان معنی است که همه می توانند کد آن را مشاهده کنند. این به حسابرسان این امکان را می دهد که ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین را برای امنیت بررسی کنند. با این حال، این بدان معناست که هیچ مرجع واقعی در مورد کنترل کد بیت کوین یا نحوه ویرایش آن وجود ندارد. به همین دلیل، هر کسی می تواند تغییرات یا ارتقاء سیستم را پیشنهاد دهد. اگر اکثر کاربران شبکه موافق باشند که نسخه جدید کد همراه با ارتقاء صحیح و ارزشمند است، بیت کوین را می توان به روز کرد.
بانکداری بدون بانک
شاید عمیق‌ترین جنبه بلاک چین و ارزهای دیجیتال، توانایی هر کسی، صرف نظر از قومیت، جنسیت، مکان یا پیشینه فرهنگی برای استفاده از آن باشد. بر اساس گزارش بانک جهانی، حدود 1.3 میلیارد بزرگسال هیچ حساب بانکی یا هیچ وسیله ای برای ذخیره پول یا ثروت خود ندارند.
علاوه بر این، تقریباً همه این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند که اقتصاد آنها در مراحل ابتدایی خود قرار دارد و کاملاً به پول نقد وابسته است.
این افراد اغلب به صورت نقد فیزیکی پرداخت می شوند. آنها سپس باید این پول نقد فیزیکی را در مکان‌های مخفی در خانه‌های خود یا مکان‌های دیگر ذخیره کنند، تا دزدان یا خشونت را تشویق کنند. در حالی که سرقت غیرممکن نیست، ارزهای دیجیتال کار را برای سارقان احتمالی دشوارتر می کند.
بلاک چین‌های آینده همچنین به دنبال راه‌حل‌هایی هستند تا نه تنها واحدی برای ذخیره‌سازی ثروت باشند، بلکه سوابق پزشکی، حقوق مالکیت و انواع قراردادهای قانونی دیگر را نیز ذخیره کنند.
معایب بلاکچین
- هزینه فناوری قابل توجه مرتبط با برخی از بلاک چین ها
- تراکنش های کم در ثانیه
- سابقه استفاده در فعالیت های غیرقانونی، مانند وب تاریک
- مقررات بسته به حوزه قضایی متفاوت است و نامشخص است
- محدودیت های ذخیره سازی داده ها
هزینه فناوری
اگرچه بلاک چین می‌تواند در هزینه‌های تراکنش‌ها در هزینه کاربران صرفه‌جویی کند، اما این فناوری رایگان نیست. برای مثال، سیستم اثبات کار شبکه بیت‌کوین برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها، مقدار زیادی توان محاسباتی را مصرف می‌کند. در دنیای واقعی، انرژی مصرف شده توسط میلیون ها دستگاه در شبکه بیت کوین بیشتر از مصرف سالانه پاکستان است.
برخی از راه حل ها برای این مسائل در حال ظهور است. به عنوان مثال، مزارع استخراج بیت کوین برای استفاده از انرژی خورشیدی، گاز طبیعی اضافی از سایت‌های فرکینگ یا انرژی مزارع بادی راه‌اندازی شده‌اند.
سرعت و ناکارآمدی داده
بیت کوین یک مطالعه موردی عالی برای ناکارآمدی های احتمالی بلاک چین است. سیستم PoW بیت کوین حدود 10 دقیقه طول می کشد تا یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه کند. با این نرخ، تخمین زده می شود که شبکه بلاک چین تنها می تواند حدود سه تراکنش در ثانیه (TPS) را مدیریت کند.
اگرچه سایر ارزهای رمزپایه مانند اتریوم عملکرد بهتری نسبت به بیت کوین دارند، بلاک چین همچنان آنها را محدود می کند. برند قدیمی Visa، برای زمینه، می تواند 65000 TPS را پردازش کند.
راه حل هایی برای این موضوع سال هاست که در حال توسعه هستند. در حال حاضر بلاک چین هایی وجود دارند که بیش از 30000 TPS دارند.
پیش‌بینی می‌شود ادغام اتریوم بین شبکه اصلی و زنجیره فانوس دریایی آن (15 سپتامبر 2022) تا 100000 TPS را پس از انجام یک سری به‌روزرسانی‌هایی که شامل اشتراک‌گذاری می‌شود، امکان پذیر می‌سازد - تقسیم پایگاه داده به طوری که دستگاه‌های بیشتری (تلفن، تبلت، و لپ تاپ ها) می توانند اتریوم را اجرا کنند. انتظار می رود این امر مشارکت شبکه را افزایش دهد، ازدحام را کاهش دهد و سرعت تراکنش را افزایش دهد.
مسئله دیگر این است که هر بلوک فقط می تواند داده های زیادی را در خود نگه دارد. بحث اندازه بلوک یکی از مبرم‌ترین مسائل برای مقیاس‌پذیری بلاکچینها در آینده بوده و هست.
فعالیت غیرقانونی
در حالی که محرمانه بودن در شبکه بلاک چین از کاربران در برابر هک محافظت می کند و حریم خصوصی را حفظ می کند، همچنین امکان تجارت و فعالیت غیرقانونی در شبکه بلاک چین را فراهم می کند. ذکر شده ترین مثال استفاده از بلاک چین برای تراکنش های غیرقانونی احتمالاً جاده ابریشم است، یک بازار آنلاین تاریک وب غیرقانونی مواد مخدر و پولشویی که از فوریه 2011 تا اکتبر 2013، زمانی که FBI آن را تعطیل کرد، فعالیت می کند.
وب تاریک به کاربران این امکان را می دهد که بدون ردیابی با استفاده از مرورگر Tor، کالاهای غیرقانونی بخرند و بفروشند و خریدهای غیرقانونی در بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال انجام دهند. این کاملاً در تضاد با مقررات ایالات متحده است که ارائه دهندگان خدمات مالی را ملزم می کنند تا هنگام افتتاح حساب، اطلاعاتی در مورد مشتریان خود به دست آورند. آنها قرار است هویت هر مشتری را تأیید کنند و تأیید کنند که آنها در هیچ فهرستی از سازمان های تروریستی شناخته شده یا مشکوک ظاهر نمی شوند.
فعالیت غیرقانونی تنها 0.24 درصد از کل تراکنش های ارزهای دیجیتال در سال 2022 را به خود اختصاص داده است.
این سیستم را می توان هم به عنوان یک طرفدار و هم یک مخالف دید. به هر کسی امکان دسترسی به حساب‌های مالی را می‌دهد، اما به مجرمان اجازه می‌دهد راحت‌تر معامله کنند. بسیاری استدلال کرده‌اند که استفاده‌های خوب از کریپتو، مانند بانکداری در دنیای بدون بانک، بیشتر از استفاده‌های بد از ارزهای دیجیتال است، به‌ویژه زمانی که بیشتر فعالیت‌های غیرقانونی هنوز از طریق پول نقد غیرقابل ردیابی انجام می‌شود.
مقررات
بسیاری در فضای کریپتو نگرانی خود را در مورد مقررات دولتی در مورد ارزهای دیجیتال ابراز کرده اند. در حالی که با رشد شبکه غیرمتمرکز آن، پایان دادن به چیزی مانند بیت کوین دشوارتر و تقریبا غیرممکن می شود، دولت ها از نظر تئوری می توانند مالکیت ارزهای دیجیتال یا مشارکت در شبکه های آنها را غیرقانونی کنند.
این نگرانی با گذشت زمان کوچکتر شده است زیرا شرکت های بزرگی مانند پی پال به مشتریان اجازه می دهند تا از ارزهای دیجیتال در پلتفرم های تجارت الکترونیک خود استفاده کنند.
بلاک چین به زبان ساده چیست؟
به زبان ساده، بلاک چین یک پایگاه داده یا دفتر کل مشترک است. قطعات داده در ساختارهای داده ای به نام بلوک ها ذخیره می شوند و هر گره شبکه یک کپی از کل پایگاه داده دارد. امنیت تضمین شده است زیرا اگر کسی بخواهد ورودی یک نسخه از دفتر را ویرایش یا حذف کند، اکثریت این تغییر را نمی‌پذیرند.
چند بلاک چین وجود دارد؟
تعداد بلاک چین های زنده هر روز با سرعت فزاینده ای در حال افزایش است. تا سال 2023، بیش از 23000 ارز دیجیتال فعال مبتنی بر بلاک چین وجود دارد و صدها بلاک چین غیرکریپتوکارنسی دیگر نیز وجود دارد.
تفاوت بین یک بلاک چین خصوصی و یک بلاک چین عمومی چیست؟
بلاک چین عمومی که به آن بلاک چین باز یا بدون مجوز نیز می گویند، جایی است که هر کسی می تواند آزادانه به شبکه بپیوندد و یک گره ایجاد کند. به دلیل ماهیت باز آنها، این بلاک چین ها باید با رمزنگاری و یک سیستم اجماع مانند اثبات کار (PoW) ایمن شوند. از سوی دیگر، یک بلاک چین خصوصی یا مجاز، نیاز به تایید هر گره قبل از پیوستن دارد. از آنجایی که گره‌ها قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شوند، لایه‌های امنیتی نیازی به قوی بودن ندارند.
نتیجه گیری
با بسیاری از کاربردهای عملی این فناوری که در حال حاضر پیاده سازی و بررسی شده است، بلاک چین در نهایت به دلیل بیت کوین و ارز دیجیتال نامی برای خود دست و پا کرده است. بلاک چین به عنوان یک کلمه کلیدی در زبان هر سرمایه‌گذار در کشور، با واسطه‌های کمتر، عملیات تجاری و دولتی را دقیق‌تر، کارآمدتر، امن‌تر و ارزان‌تر می‌کند.
در حالی که وارد دهه سوم بلاک چین می شویم، دیگر بحث این نیست که آیا شرکت های قدیمی به این فناوری دست پیدا می کنند یا خیر، بلکه این سوال است که چه زمانی. امروزه شاهد گسترش NFT ها و توکن سازی دارایی ها هستیم. در نتیجه، دهه های آینده دوره رشد قابل توجهی برای بلاک چین خواهد بود.
